Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim II Wydział Karny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Tomasz Morycz

Protokolant: sekretarz sądowy Jolanta Frąckiewicz

przy udziale Prokuratora Remigiusza Krynke

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 6 kwietnia 2018 r. i 17 kwietnia 2018 r.

sprawy (...)

s. (...) i (...) zd. (...)

ur. (...) w (...)

oskarżonego o to, że:

w okresie od bliżej nieustalonego czasu do dnia 10 listopada 2016 r. w (...), województwo (...), wbrew przepisom art. 33-35 i art. 37 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, czynił przygotowania do wprowadzenia do obrotu środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste i kokainy oraz substancji psychotropowych w postaci 4 - (...) (mefedronu), (...) (3-4 metylodioksymetaamfetaminy) i amfetaminy (w postaci soli), w ten sposób, że nabył je od nieustalonej dotychczas osoby lub osób w celu dalszej odsprzedaży w/w substancji i środków, przy czym w dniu 10 listopada 2016 r. w (...) wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał znaczną ilość środków odurzających w postaci 718,13 gram netto ziela konopi innych niż włókniste (marihuany) i 76,06 grama netto kokainy, jak również znaczną ilość substancji psychotropowych w postaci 49,69 grama netto 4 - (...) (mefedronu), 20 tabletek (...) (3-4 metylodioksymetaamfetaminy) o łącznej wadze 7,6 grama netto oraz 73,09 grama netto amfetaminy (w postaci soli),

to jest o czyn z art. 57 ust. 2 w zb. z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk

o r z e k a

I. w ramach czynu zarzucanego oskarżonemu (...) uznaje go za winnego tego, że w dniu 10 listopada 2016 r. przy ul. (...) w (...), wbrew przepisom ustawy, posiadał znaczną ilość środków odurzających w postaci 718,13 gram netto marihuany i 76,05 gram netto kokainy, jak również znaczną ilość substancji psychotropowych w postaci 49,69 gram netto 4 - (...), 20 tabletek (...) o łącznej wadze 7,6 gram netto i 73,09 gramy netto amfetaminy, za który na podstawie art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazuje go i wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek dowodów rzeczowych w postaci środków odurzających i substancji psychotropowych, opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 1-2, 4-8 i 10, zarządzając ich zniszczenie;

III. na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności czas tymczasowego aresztowania od dnia 10 listopada 2016 r., godz. 13.20 do dnia 5 kwietnia 2017 r., godz. 16.55;

IV. na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 13.359,57 (trzynaście tysięcy trzysta pięćdziesiąt dziewięć 57/100) złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt II K 294/17

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ustalono następujący stan faktyczny:

W dniu 10 listopada 2016 r. funkcjonariusze Policji, w tym w osobach (...) i (...), udali się na ul. (...) w (...), gdzie zamieszkiwał (...), podejrzewając go o posiadanie znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych, które wprowadza do obrotu. W związku z tym podjęli obserwację posesji.

W pewnym momencie wjechał tam samochód marki (...) o nr rej. (...) kierowany przez (...). Wówczas (...) i (...) udali się za nim. Kiedy się tam pojawili, mężczyzna stał przed domem i czekał na (...). Podczas przeszukania pojazdu, którym przyjechał ujawniono środki odurzające w postaci marihuany w ilości 0,59 grama netto.

Następnie (...) i (...) weszli do budynku, w którym na piętrze zastali (...). Podczas przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i posesji ujawniono środki odurzające w postaci 718,13 gram netto marihuany i 76,05 grama netto kokainy, jak również substancje psychotropowe w postaci 49,69 grama netto 4 - (...), 20 tabletek (...) o łącznej wadze 7,6 grama netto i 73,09 grama netto amfetaminy. Powyższe substancje znajdowały się w jednym miejscu, były zapakowane i nie podzielone na działki.

Ponadto w pomieszczeniach mieszkalnych ujawniono wagę elektroniczną i dużą ilość torebek z zapięciem strunowym, a ponadto środki finansowe w kwocie 9.650 złotych. W dniu 10 listopada 2016 r. (...) został zatrzymany, a następnie tymczasowo aresztowany. Jednocześnie poddano oględzinom należący do niego telefon

Zatrzymano również (...), któremu wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Dworze Mazowieckim II Wydział Karny z dnia 17 stycznia 2017 r. w sprawie o sygn. akt II K 718/16 wymierzono karę grzywny w wysokości 80 stawek dziennych po 10 złotych każda, skazując go za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Przeszukanie zajmowanych przez niego pomieszczeń mieszkalnych dało efekt negatywny. Podobnie było w przypadku partnerki (...).

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie: protokołów zatrzymania osób (k.2-2v, 17-18), protokołów przeszukania mieszkań (k.5-12, 28-31, 32-35, 324-325v), protokołów przeszukania osób (k.13-16a, 21-22), protokołu przeszukania samochodu (k.23-27), protokołu użycia testera (k.40-42), protokołu oględzin rzeczy (k.109-272), materiału poglądowego (k.455-457), odpisu wyroku (k.554-555), opinii biegłego (...) (k.342-347), zeznań świadka (...) (k.36v, 573-574), zeznań świadka (...) (k.38v, 574-575), zeznań świadka (...) (k.414) i wyjaśnień oskarżonego (...) (k.54-55, 62-63, 473v, 572-573).

Przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony (...) (k.54-55) oświadczył, że przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Jak wyjaśnił, od około roku jest uzależniony od narkotyków. Nie leczył się z tego powodu. Ostatni raz zażywał je dzień przed zatrzymaniem. Najczęściej pali marihuanę i kokainę, a od czasu do czasu też inne środki. Te środki, które zostały zabezpieczone w jego domu gromadził na własne potrzeby. Mieszka z dziewczyną w (...). W dniu zatrzymania przyjechał do domu rodzinnego. Zabezpieczone narkotyki należą do niego. Były tylko i wyłącznie na jego potrzeby. Kupował je w (...) od nieznanych mu ludzi w różnych miejscach. Torebki z zapięciem strunowym też miał dla siebie, żeby robić sobie działki. To były nowe i nieużywane paczki. Waga była po to, żeby sobie odmierzał porcie. Kolega (...) przyjechał do niego w celach towarzyskich. Zna go od 10 lat. Utrzymują kontakt raz na jakiś czas. Kiedyś palili razem, brali razem narkotyki. Obecnie nie ma takich sytuacji. Nigdy nie handlowałem narkotykami ani nie udostępniał ich innym osobom. Kupował różne narkotyki, przeważnie takie, które zostały zabezpieczone. Marihuanę, kokainę, amfetaminę i dopalacze. Pieniądze znalezione w domu nie są jego, należą do siostry albo brata.

Ponownie przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony (...) (k.62-63) wyjaśnił, że ma przerwę w zatrudnieniu, utrzymując się ze spadku po matce. Jak pracował, to pieniądze dostawał do ręki, nie używając konta. Pieniądze w kwocie 10.000 złotych są siostry i brata, którzy przywozili je z Anglii. Pieniądze na koncie także należą do siostry. Mieszkał u dziewczyny, która pracowała. Narkotyki miał na własne potrzeby. Kupował je od różnych osób. To było systematycznie przez około miesiąc czasu. Ich wartość to około 10.000 złotych. Wszystkie posiadane pieniądze wydał na kobietę. Siostra z bratem byli w Anglii po 5 lat, a drugi brat 4 lata.

Ponownie przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym oskarżony (...) (k.473v) oświadczył, że przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu, podtrzymując dotychczasowe wyjaśnienia.

Przesłuchiwany w postępowaniu sądowym oskarżony (...) (k.572-573) oświadczył, że przyznaje się do posiadania. Nie przyznaje się do przygotowania do wprowadzania do obrotu. Jak wyjaśnił, gdy skończył szkodę, to miał trudną sytuację rodzinną. Potem zmarła jego matka, a cała jego rodzina wyjechała do pracy do Anglii. Został sam, bo ktoś musiał zajmować się domem i miał pracę na miejscu. Pogubił się. Miał okazję odkupić od kogoś te substancje i tak zrobił. Nigdy nie posiadał tak dużej ich ilości. Miał je dla siebie, żeby mu nie zabrakło. Nikogo nimi nie częstował. Miał ostatnie pieniądze i wszystkie na to przeznaczył. I tak musiał się zaopatrywać co tydzień czy dwa. Była okazja i się skusił. Brał różne środki. Waga i torebki służyły mu do tego, żebym wiedział, ile biorę. Był w sklepie, było całe opakowanie i chyba dlatego było tyle tych torebek. (...) to jego kolega. Czasami się spotykają. Czasami co drugi dzień, a czasami raz w miesiącu. Spotykają się w celach towarzyskich. W dniu zatrzymania przyjechał do niego porozmawiać, ale nie pamiętam już o czym. Z tego, co się orientuje, to każdy coś bierze. Nie widział u niego żadnych zabronionych substancji. Nigdy mu ich nie udzielał. Było tak, że zażywał to raz w tygodniu, a było i tak, że codziennie. Nawet w dniu zatrzymania zażywał. Najwięcej kokainy, a czasem i dopalacze. Czasem to były duże ilości. Wie, że człowiek jak zażywa, to jest zmęczony i roztrzęsiony. Nie zdarzało się, żebym przedawkował. Ktoś mu zaproponował, że ma większą ilość i się skusił. Nie pamiętam, od kogo to było. Dzwonił do różnych osób. Kupił wszystko w jednym worze i nie wiedział, ile tam się tego znajduje. Dlatego kupił wagę. Zamierzał to zużyć. Już nie pamięta, ile to było pieniędzy, ale to była kwota około 10.000 złotych. Już nie pamięta, gdzie to kupił. Pierwszy raz trafił do więzienia. Chciał jak najszybciej wyjść na wolność i dlatego złożył takie wyjaśnienia. Przyznaje się tylko do posiadania. Kupował to na własny użytek. Ostatnim razem kupił największą ilość.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego wina oskarżonego i okoliczności popełnienia przypisanego mu czynu nie budzą żadnych wątpliwości.

Sąd dał w całości wiarę wyjaśnieniom oskarżonego (...) (k.54-55, 62-63, 473v, 572-573), które korespondowały z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym, który obdarzono tym walorem, w tym w szczególności protokołem przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i posesji, materiałem poglądowym, opinią biegłego (...) oraz zeznaniami świadków (...), (...), (...). Oskarżony (...) przyznał się do posiadania ujawnionych substancji, wskazując że miał je wyłącznie na własny użytek, jak również zaprzeczając żeby czynił przygotowania do wprowadzenia ich do obrotu. Zdaniem Sądu nie sposób było podważyć zarówno te, jak i pozostałe złożone przez niego wyjaśnienia. Sam fakt ujawnienia znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych, choćby różnych rodzajów, jest oczywiście niewystarczający. To samo tyczy się ujawnienia wagi elektronicznej i torebek foliowych z zapięciem strunowym. Oskarżony (...) wyjaśnił bowiem, że waga miała mu posłużyć do odmierzania porcji przeznaczonych na własny użytek. Z kolei torebki z zapięciem strunowym mogły być jedynie kupione w większym opakowaniu. Ponadto ujawnione substancje znajdowały się w jednym miejscu, były zapakowane i nie podzielone. Jednocześnie świadek (...) nie wszedł do domu, ale czekał przed nim, a ujawnione środki odurzające znajdowały się w jego samochodzie. Nie można było zatem przyjąć, że oskarżony (...) miał mu je za chwilę przekazać. Zdaniem Sądu można mu było zatem przypisać jedynie posiadanie znacznej ilości tych substancji. Podobnie rozumował również prokurator, który przez niemal całe postępowanie przygotowawcze przyjmował taką kwalifikację prawną, zmieniając ją jedynie na sam koniec. W ocenie Sądu zgromadzony materiał dowodowy nie pozwalał na podzielenie tego stanowiska.

Sąd oparł się w całości na zeznaniach świadków (...) (k.36v, 573-574) i (...) (k.38v, 574-575), będących funkcjonariuszami Policji, którzy interweniowali na miejscu zdarzenia. Ich relacje odznaczały się spójnością, logicznością i nie budziły żadnych wątpliwości. Biorąc pod uwagę, że nie mieli wcześniej do czynienia z oskarżonym M. W., nie mieli żadnego powodu, żeby składać obciążające go zeznania. Jednocześnie znajdowały one potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym, w tym w szczególności w protokole przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i posesji, materiałem poglądowym, opinią biegłego (...), zeznaniami świadka (...) i wyjaśnieniami oskarżonego (...). Na prawdziwość ich relacji wskazuje również to, że podali szereg okoliczności korzystnych dla oskarżonego (...). Wprawdzie przesłuchiwani w postępowaniu sądowym nie pamiętali szczegółów tego zdarzenia, co należy tłumaczyć charakterem wykonywanej pracy i dużą liczbą podobnych interwencji, jak również upływem czasu i naturalnym procesem zapominania, jednak przedstawili całą swoją wiedzę w niniejszej sprawie, która nie budziła żadnych zastrzeżeń.

Ustaleń faktycznych dokonano także na podstawie zeznań świadka (...) (k.414, 586), będącego znajomym oskarżonego (...), który pojawił się na miejscu zdarzenia. Jego relacje znalazły potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym, na którym się oparto. Wprawdzie świadek (...) miał interes w zeznawaniu na korzyść oskarżonego (...), ale nie stwierdzono podstaw do podważenia przedstawianych przez niego okoliczności. Tyczy się to zwłaszcza nabywania od niego środków odurzających lub substancji psychotropowych.

Oparto się również na dokumentach w postaci protokołów zatrzymania osób (k.2-2v, 17-18), protokołów przeszukania mieszkań (k.5-12, 28-31, 32-35, 324-325v), protokołów przeszukania osób (k.13-16a, 21-22), protokołu przeszukania samochodu (k.23-27), protokołu użycia testera (k.40-42), protokołu oględzin rzeczy (k.109-272), materiału poglądowego (k.455-457) i odpisu wyroku (k.554-555), które zostały sporządzone przez uprawnione osoby bądź podmioty, ich prawdziwość nie była kwestionowana i nie budziły też wątpliwości Sądu.

Sąd podzielił wnioski wynikające z opinii biegłego (...) (k.342-347), uznając ją za pełną, rzetelną i jednoznacznie odpowiadającą na pytania wymagające wiedzy specjalnej. Stwierdzono w niej, że substancje ujawnione w pomieszczeniach mieszkalnych i na posesji zajmowanej przez oskarżonego (...) stanowiły środki odurzające w postaci 718,13 gram netto marihuany i 76,05 grama netto kokainy, jak również substancje psychotropowe w postaci 49,69 grama netto 4 - (...), 20 tabletek (...) o łącznej wadze 7,6 grama netto i 73,09 grama netto amfetaminy. Powyższe opinia nie była kwestionowana, nie budząc także wątpliwości Sądu.

To samo tyczyło się opinii biegłych (...) i (...) (k.487-488), w której nie ujawniono choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, a jedynie nieprawidłową osobowość i szkodliwe używanie substancji psychoaktywnych. Stwierdzono ponadto, że oskarżony (...) miał zachowaną zdolność rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem. Jego poczytalność nie budzi żadnych wątpliwości. Może brać udział w postępowaniu i prowadzić obronę w sposób samodzielny i rozsądny.

Opinie biegłych (...) (k.273-308), (...) (k.316-317), choć nie budzące żadnych wątpliwości, nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Dokonując analizy zgromadzonego materiału dowodowego, wina oskarżonego (...) nie budziła żadnych wątpliwości. Biorąc pod uwagę, że zgromadzony materiał dowodowy nie pozwalał na przyjęcie przygotowania do wprowadzania do obrotu znacznej ilości środków odurzających i substancji psychotropowych, przyjęto jedynie ich posiadanie, to jest czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Jednocześnie sprecyzowano czas, miejsce i okoliczności działania sprawcy.

Przestępstwo z art. art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii polega na posiadaniu, wbrew przepisom ustawy, znacznej ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych. Jak wynika z wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 22 stycznia 2008 r., II AKa 300/07, „kryterium ilościowe pojęcia „znaczna ilość" powinno być zawsze ocenione przez pryzmat liczby porcji, które mogą być przygotowane do bezpośredniego użycia”. Jest to przestępstwo umyślne, które może być popełnione zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym, będące zagrożone karą pozbawienia wolności od roku do lat 10. Jak z kolei wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 23 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt I KZP 10/09, „jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z 29.7.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy”. Jest to przestępstwo umyślne, które może być popełnione zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym, będące zagrożone karą pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Biorąc pod uwagę, że oskarżony (...) posiadał na terenie zajmowanych pomieszczeń mieszkalnych i posesji środki odurzające w postaci 718,13 gram netto marihuany i 76,05 grama netto kokainy, jak również substancje psychotropowe w postaci 49,69 grama netto 4 - (...), 20 tabletek (...) o łącznej wadze 7,6 grama netto i 73,09 grama netto amfetaminy, których ilość pozwalała do wytworzenia dużej ilości porcji, nie ulega wątpliwości, że wiedział że jest to zabronione, a mimo to nimi dysponował. Tym samym wyczerpał znamiona czynu z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Nie zaistniały tu jakiekolwiek okoliczności wyłączające jego winę.

Wymierzając karę oskarżonemu (...) kierowano się dyrektywami wymiaru kary wskazanymi w treści art. 53 kk, mając w szczególności na uwadze motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, stopień społecznej szkodliwości czynu, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, dostosowanie dolegliwości kary do stopnia winy, cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Dyrektywy te dzieli się na okoliczności obciążające i okoliczności łagodzące.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zarzucanego oskarżonemu (...), przy której Sąd kierował się wskazówkami wynikającymi z treści art. 115 § 2 kk. Wzięto zatem pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Oskarżony (...) doskonale wiedział, że posiadanie ujawnionych substancji jest zabronione, a mimo to nabył ich znaczną ilość. Okolicznością obciążającą była przede wszystkim bardzo duża ilość środków odurzających i substancji psychotropowych, jak również ich różnorodność. Były to substancje różnego rodzaju, bardzo popularne wśród osób je stosujących i uważane za bardzo szybko uzależniające, tym samym powodując bardzo duże zagrożenie. W szczególności dla ludzi młodych. Na jego korzyść przemawiały jedynie uprzednia niekaralność i przyznanie się do czynu, który Sąd mu ostatecznie przypisał. Jednocześnie wzięto pod uwagę pozytywne zmiany, jakie zaszły w życiu oskarżonego (...) po zaistniałym zdarzeniu (wywiad środowiskowy - k.551-553, zaświadczenie - k.570, 576, dokumentacja medyczna - k.577-577v, 578, umowa o pracę - k.579, harmonogram spłat - k.580-581). Wskazują one na to, że stara się przestrzegać porządku prawnego i trwale zmienić swoje postępowanie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał że karą właściwą dla oskarżonego (...), skazanego na podstawie art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, będzie wymierzona mu na podstawie tego przepisu kara 1 roku pozbawienia wolności. Biorąc pod uwagę, że Sąd mógł mu wymierzyć karę pozbawienia wolności w wymiarze od roku do lat 10, nie sposób jej uznać za zbyt surową. Odpowiadała ona bowiem dolnej granicy ustawowego zagrożenia. W tym miejscu wskazać należy, że zarówno oskarżony (...), jak i prokurator przystali na jej wymierzenie w toku postępowania, kiedy złożono wniosek w trybie art. 387 § 1 kpk. Do jego uwzględnienia nie doszło jedynie w wyniku wątpliwości Sądu co do kwalifikacji prawnej.

Dostrzegając znaczny stopień winy i społecznej szkodliwości, jak również szereg okoliczności obciążających, Sąd nie znalazł podstaw do warunkowego zawieszenia wykonania powyższej kary. Jednocześnie, na podstawie art. 63 § 1 kk, zaliczył oskarżonemu (...) na jej poczet czas tymczasowego aresztowania od dnia 10 listopada 2016 r., godz. 13.20 do dnia 5 kwietnia 2017 r., godz. 16.55. Tym samym oskarżonemu (...), który musi ponieść konsekwencje swojego postępowania, pozostało do odbycia nieco ponad 7 miesięcy kary pozbawienia wolności. Przy czym może się on ubiegać o umożliwienie mu to w systemie dozoru elektronicznego, na co zważywszy na wskazane pozytywne zmiany w jego życiu ma bardzo duże szanse.

Ponadto Sąd, na podstawie art. 70 ust. 2 z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, orzekł przepadek dowodów rzeczowych w postaci środków odurzających i substancji psychotropowych, opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 1-2, 4-8 i 10, zarządzając ich zniszczenie. Biorąc pod uwagę, że były to substancje zabronione, ujawnione w pomieszczeniach mieszkalnych i na posesji zajmowanych przez oskarżonego (...) zastosowanie tej instytucji było obligatoryjne.

Na koniec Sąd, na podstawie art. 627 kpk, zasądził od oskarżonego (...) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 13.359,57 złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 180 złotych tytułem opłaty. Na powyższą należność składały się koszty postępowania przygotowawczego, w tym przede wszystkim wynagrodzenie biegłych, a w postępowaniu sądowym ryczałt za doręczenia, karta karna, wywiad środowiskowy i opłata od kary. Biorąc pod uwagę, że oskarżony dopuścił się przestępstwa, musi ponieść koszty zainicjowanego w związku z nim postępowaniu. Zważywszy, że na miejscu zdarzenia ujawniono i zabezpieczono kwotę 9.650 złotych, zostanie przeznaczona na poczet tych należności. Jeśli chodzi o pozostałą część, to oskarżony (...) nie powinien mieć problemów z jej uregulowaniem. Jest bowiem człowiekiem młodym, zdrowym i posiadającym zatrudnienie. Ponadto może ubiegać się o rozłożenie jej spłaty na raty.